Fabrounìo-di-pichot
Fabronia pusilla
Fabroniaceae
Nom en français : Petite fabronie.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo proun pichoto trachis sus li pège umide d'aubre, majamen de roure e d'éuse. Li cambo iregulieramen ramificado dounon de tepiero denso verdo. Li fueio en lanço emé uno pouncho e i bord ciha soun mistoulino de 0,3 à 0,8 mm (x 0,1-0,4 mm). L'urno èi quàsi redouno emé uno couifo en pouncho. Douno facilamen d'espouroufite en ivèr e à la primo.
Usanço :i' pas trop pèr s'engana. Isto uno meno proche e raro, Fabronia ciliaris, que se recounèis à si fueio just dentado e noun cihado.
Port : Pluroucarpo
Taio : 0,2 à 0,4 cm
Fueio : 0,4 à 0,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fabronia
Famiho : Fabroniaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : (Si)
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Pège
- Aubre
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Fabronia pusilla Raddi, 1808
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788